Dlaczego taki blog.

  

Dzisiaj dojrzałam do tego, by podzielić się swoją historią choroby z tymi, którzy zmagają się, podobnie jak ja z rakiem. Dlaczego taki blog? Wydaje mi się, że po to, by pomóc innym, by zasiać w ich umysłach ziarno wiary i nadziei. Chciałabym swoją historia choroby wesprzeć tych wszystkich, którzy szukając w Internecie wiadomości na temat raka, szukają przede wszystkim, tak jak ja szukałam, informacji od innych chorych osób. To takie ważne kiedy ktoś chory dzieli się z nami swoimi odczuciami, swoją niełatwą drogą walki i pokazuje nam, że nie jesteśmy sami.

 Rak to nie wyrok, to poważna choroba, którą należy leczyć i szukać wszelkich dostępnych sposobów walki z tym, co nas spotkało. Nie bójmy się o tym mówić, nie ukrywajmy, że mamy raka. Wielu ludzi traktuje choroby nowotworowe jak tabu. Lepiej nie mówić, nie pytać i udawać, że niby nic. Takie podejście nie stwarza dobrej aury. Wręcz przeciwnie pozostawia nas samych z problemem i nie daje poczucia wsparcia ze strony innych osób. A to wsparcie, przynajmniej w moim wypadku, było i jest bardzo ważne.